گوته ( شاعر، ادیب، نویسنده، نقاش ، محقق، انسان شناس، فیلسوف و سیاست مدار) آلمانی بود. او یکی از کلیدهای اصلی ادبیات آلمانی و جنبش وایمار کلاسیک و همچنین رمانتیسیم به شمار میرود. وی یکی از مردان بزرگ فرهنگی قرون ۱۸ و ۱۹ اروپا و یکی از افراد برجستهٔ ادبیات جهان محسوب میشود. گوته در آلمان، شکسپیر در انگلستان، ویکتور هوگو در فرانسه و دانته در ایتالیا را چهار رکن ادبیات اروپا میدانند .
گوته در کنار پدر و معلم خصوصیاش بسیاری از معلومات را، از جمله زبانهای لاتین ، یونانی، فرانسوی، انگلیسی و عبری را فرا گرفت.
او بین سالهای 1765_1768 در لایپزیک به تحصیل حقوق پرداخت و در آنجا به اشعار کریستین فورشتگوت گلرت علاقه پیدا کرد. پس از سال 1768 ، گوته به زادگاهش بازگشت و مدتی نیز در دار مشتات بود.
گوته پس از این که تعدادی از آثار بزرگش را به پایان رساند، سال 1775 به وایمار رفت و در آنجا حدود10سال وزیر حکومت شد. سپس او به ایتالیا رفت و در آنجا به تحصیل هنر و مجسمه ساری باستانی پرداخت. او خود را با کارهای میکل آنژ و رافائل مشغول کرد.
سال 1788، گوته به وایمار بازگشت و تقریباً باقی عمرش را در آنجا گذرانید، هرچند که زندگی او در آنجا با جنگ های ناپلئونی روبهرو شد. گوته در وایمار به تحصیل زبانهای فارسی و عربی و همچنین قرآن پرداخت و شیفتهٔ اشعار حافظ شد.
پس از مرگ همسر گوته «کریستیان» خود او نیز پس از شش سال بر اثر عفونت ریوی در شهر وایمار درگذشت و در همانجا به خاک سپرده شد. گفته میشود آخرین گفتهٔ شاعر پیش از مرگش،( نور بیشتر ( بود.
مهمترین آثار گوته عبارت هستند از: ورتر . فاوست . ایفی ژنی . اگمونت . نغمه های رومی . دیوان غربی و شرقی (که به حافظ تقدیم کرده) . سفر نامه ایتالیا . تئوری رنگ ها
نظرات شما عزیزان:
:: موضوعات مرتبط:
<-CategoryName->
:: برچسبها:
<-TagName->