آلفرد تنیسون در سال 1809 متولد شد. پدر آلفرد کشیش بود.
آلفرد تنها هشت سال داشت که نوشتن را آغاز کرد و گاهی علاوه بر نوشتن ، به شعر گفتن می پرداخت . لو شعر های سپید زیادی را تا سن 14 سالگی سرود و سپس در سال 1827 وارد کمبریج شد . اولین مجموعه شعر او با عنوان "شعر های دو برادر " منتشر شد . در کمبریج او با افرادی نظیر ادوارد فیتزجرالد ، تکِری و آرتور هنری هالم آشنا شد . در سال 1829 آلفرد در رقابتی نزدیک با دوست خود تکِری در زمینه شعر برای دریافت جایزه برتری یافت. در 15 سپتامبر سال 1833 شوک بزرگی باعث به هم ریختن قوای ذهنی آلفرد شد و این شوک ، درگذشت ناگهانی بهترین دوست او یعنی آرتور هنری هالم بر اثر سکته قلبی بود. در همان سال ادوارد ، برادر آلفرد به تیمار ستانی فرستاده شد و تا زمان مرگش یعنی در سال 1890 در آن جا به سر برد. بعد از این سال او شروع به سرودن مجموعه ای به نام " به یادگار ... ای.اچ.اچ ( آرتور هنری هالم) " کرد . که بدون شک آلفرد بیشترین آثار و اشعار معروفش را در این دوره به ثمر رساند که این آفرینش منحصر به فرد تا سال 1850 ادامه داشت.
از سال 1842بود که دیگر آلفرد به عنوان یک شاعر قابل و حاذق شناخته شده بود. اما متاسفانه خطری که سلامتی آلفرد را تهدید می کرد آن چنان جدی بود که پزشکان را وا داشت تا به مدت دو سال او را از هر گونه فعالیتی ، حتی در زمینه نوشتن شعر ها و یا هر گونه مطالعه منع کنند.پس از سپری این مدت و بهبود بیماری و بازگشت سلامتی هنگامی که آلفرد برای بار دیگر شروع به نوشتن کرد ، شعر بلندی که ادوارد بولور لیتون سروده بود و در آن شاعران بزرگی نظیر وردز ورث ، کیتس و حتی آلفرد تنیسون را مورد تمسخر قرار داد ، باعث بروز مشکلاتی برای او شد. با این حال آلفرد به نوشتن ادامه داد و شعر بلند ِ سپید " شاهزاده خانم " را به اتمام رساند. شعری که قسمت هایی از آن بعد ها به عنوان ترانه و آهنگ خوانده شد.
بزرگترین ضربه روحی به آلفرد زمانی بود که در سال 1886 فرزند کوچکش لیونل در دریا بر اثر تب شدید در گذشت . شعر "لاکسلی هال شصت سال بعد " حدوداً در همان زمان سروده شد ، بسیار دلخراش و پر سوز و گذار بود ، که مورد تمسخر طرفدارن دیکنز در زمان سلطنت ویکتوریا به دلیل وضعیت بد و وخیم افراد فقیر قرار گرفت. با اینکه این نوع کار در زمره سروده های همیشگی آلفرد نبود اما مقام بارونی او باعث می شد که او خود را موظف به صحبت در این موارد کند.
در همین بین آلفرد چند ماهی در بستر بیماری بود اما همچنان برای به انجام رساندن آن وظیفه به سختی برای تکمیل آخرین بخش از شعرش برای انتشار تلاش می کرد که سرانجام دو هفته بعد از درگذشت او به چاپ رسید آلفرد در 6 اکتبر 1892 با آرامش در کنار همسر و فرزندانش بر اثر نقرس در گذشت . او بیش از همه ی نویسندگان بزرگ زمان خود زیست اما تنها چند چهره ادبی سر شناس نظیر توماس هاردی و آرتور کونن دویل در مراسم تدفین وی حضور داشتند.
به درخواست آلفرد ، شعر "مرگ" به عنوان یک سنگ قبر نوشته ، در انتهای همه ی مجموعه کارهایی که از او چاپ می شود.
نظرات شما عزیزان:
:: موضوعات مرتبط:
<-CategoryName->
:: برچسبها:
<-TagName->